The kotwal’s men could not lay their hands on the culprits. The kotwal (chief of police) of Vijayanagara was a worried man. Let go of your stresses. PM Says Farm Reforms Will Create New Options Without Hampering Existing Mandis; Congress, TMC Walk Out, Another record on the Stylish‌star‌ account, Priyanka Chopra Recalls How She Once Hid Her Boyfriend In The Closet When Her Aunt Returned Home, Uttarakhand tunnel rescue latest news Uttarakhand flash floods updates, ‘Gaali Sampath’ Release Date Fix .. Father and Son Ready for Laughter. అప్పుడు దానికొక కోడిపుంజు. శాపంవల్ల రాక్షసు డిగా మారాను. నాలుగు సలేకా తర్యొత రాజవైద్యుడు కోతి కుందేళ్ల దగ్గరకు వచ్చింది. అనగా అనగా ఒక ఊళ్ళో మల్లయ్య అనే రైతు ఉండేవాడు, అతని భార్య సుబ్బమ్మ ఒకరోజున, మల్లయ్య పొలానికి వెళ్తుండగా అతనికి ఒక బంగారు పక్షి కనబడ్డది. Copyright - 2020 Bennett, Coleman & Co. Ltd. All rights reserved. ఆ ఊళ్ళో ‘పెద్దదేవాలయమొకటి ఉంది. అరుస్తోంది. ఆవు పాలను పట్నం తీసుకెళ్లి అమ్మేవాడు. Your email address will not be published. అతడు దుస్తుల్ని చక్కగా వాడు. డి(గీ వూ ర్రకాకముందే (పసాద్‌కి రైల్వేలో ఉద్యోగం వచ్చింది. చాలా (ప్రయత్నాల తర్వాత కేనలం చచ్చిపోయిన చేపల్ని బయటికి తీసుకురాగలిగారు. ఆ దేవాలయానికి ఒక ఏనుగు ఉంది. అంతేకాదు, పంట చేతికి రాగానే తమ్ముడికి తెలియకుండా అతడి ధాన్యపురాశిలో పది బస్తాల ధాన్యాన్ని వేసేవాడు. వాటిని చూసిన పక్షులు నవ్వుతూ వాటితో వెటకారంగా మాట్లాడేయి. అంటూ దినమంతా వొకటే ఆరాలు తీస్తుంటారు?తండ్రి గట్టిగా నిట్టూర్చాడు. అంతలో శివానందుడు పచ్చి కువూరుడీని వదిలివేసి, తనను తినమని అన్నాడు. నువ్వొక్కడివీ మరోవైపు ఉండాలి, ఎవరు గట్టిగా లాగితే వారే విజేత’ అని చెప్పాయి కుందేళ్లు, ‘ఓన్‌ ఇంతేనా!’ అంది నక్క. మొదలెట్టింది. దాన్ని చూడగానే నక్కకు ఆకలి రెట్టింపైంది. See more ideas about riddles, telugu, riddles with answers. నాకు అమ్ముతావా, నీకు కావాల్సినంత సొమ్ము ఇస్తాను” అని అడిగాడు. అన్నింటిని ఇంటికి మళ్లించే వాడు. Short Moral Stories. అడవిలో కుందేళ్లన్నీ ఒకచోట ఆడుకుంటున్నాయి. దీంతో నదీ దేవత న్నదెలో న్లుంద్ల. నన్ను తిని వాళ్లను వదిలేయి” అన్నాడు. A psychology professor entered the classroom with half a glass of water in … తండ్రి మళ్ళీ అడిగాడు – నాన్నా, అది ఏమిటి?తండ్రి మళ్లీ చెప్పాడు -అది కాకి. రెండూ కలిసి విందు జరిగే ఇంటి కిటికీలోంచి నెమ్మదిగా. వాళ్ళని గూడా రానీ! ఒకరోజు ఆ గేదెలు మేస్తున్న వైపు ఒక వ్యక్తి వెశతూ ఆ ఖరీదైన గంట ఉన్న ఆవును చూశాడు. అందరమూ కలిసి అప్పుడు పండుగ చేసుకొందాం!”, “ఈదారిన వచ్చే నా స్నేహితులెవరూలేరే! అందుచేత అతని, ‘దుకాణమెప్పుడూ. ఆ ఏనుగు ప్రతిరోజూ నదిలో స్నానం చేయడానికి రహీమ్‌ దుకాణం ముందునుండే వెళ్తుందేది. తన గోడలని చూసి సంతోషించిన రామయ్య ఇది న గోడలు తల్లి అని నది దేవతతో చూపించాడు. నాకు కన్చించడమేలేదుగాని మాటలు మాత్రం విన్పిస్తున్నాయి-అంత చిన్న ప్రాణులు మీరు. కోన్నేళ్లుగా జరుగుతున్న. హౌరా వెళ్ళి జాయిన్‌ అయిపోయాడు. తన దగ్గరి అయిదు లీటర్లమ అయిదు లీటర్ల నీరు కలిపాడు. కొన్ని రోజులకి ఈ విషయం గ్రామ పెద్ద కి తెలిసింది వెంటనే ఇద్దరిని పంపి ఆ ఆవుని తన దగ్గరికి తప్పించుకున్నాడు రోజు నీరు తాగిస్తున్న కానీ బంగారం వచ్చేది కాదు ఇలా ఎన్ని సార్లు ప్రయత్నం చేసినా ఫలితం రాలేదు, ఆ తర్వాత ఆశించిన జరగనే లేదు ఆఖరికి అతనికి అర్థమయింది ఈ ఆవు రామ్ లాల్ కుటుంబం మాట వింటుందని ఆవుని తిరిగి రాంలల్ కు ఇస్తు గ్రామ పెద్ద ఇలా అనడు, గ్రామ పెద్ద : నన్ను క్షమించు నీ కుమారుడు అయినా దాన్ని ప్రేమతో సేవ చేశాడు అందుకే మీకు బంగారం ఇచ్చింది నేను కేవలం దీని బంగారం కోసం మాత్రమే దీన్ని తీసుకొని వెళ్ళాను ఒకరి శ్రమ ఫలితాన్ని ఎవ్వరు తీసుకోలేరుTelugu moral stories, ఒకానొక ఊరిలో సుజాత మరియు తన భర్త సురేష్ ఉండేవాళ్ళు సుజాత భర్త కూలి పనికి వెళ్తే డబ్బు సంపాదించి కుటుంబాన్ని పోషించేవాడు, వాళ్ళకి ఒక కొడుకు కూడా ఉన్నాడు తన పేరు రాజేష్, రాజేష్ చాలా బాగా చదివేవాడు కొడుకుని చూసి సుజాత ఇంకా సురేష్ చాలా సంతోషించి వల కొడ్కూ బాగా చదివి వాళ్ళ కష్టాలు, పోగోడ్తడు అని అనుకునే వాళ్ళు కానీ హఠాత్తుగా సురేష్ జబ్బు పడ్డాడు మంచం మీద నుండి కూడా లేవలేని పరిస్థితి, సుజాతకి ఇప్పుడు ఏం చేయాలో అర్థం కావడంలేదు కుటుంబం బాధ్యత తన మీద పడిపోయింది ఇప్పుడు ఏం చేయాలా అని ఆలోచించుకుంటూ, ఎదుటి వారికి సహాయం చేసే గుణం కలిగిన వాడు తన సుజాత తనకు తన భర్త గురించి మొత్తం చెప్పింది, ప్రసాద్ : ఏం అమ్మ మీ ఆయన ఆరోగ్యం ఎలా ఉంది, సుజాత : ఆ పర్లేదు బాబు కానీ వైద్యం చేయించడానికి చాలా ఖర్చు అవుతుంది మీకు తెలుసు కదా బాబు మా పరిస్థితి, ప్రసాద్ : అవును కదా నేను నీకు ఒక పని ఇప్పిస్తాను చేస్తావ, ప్రసాద్ : నీకు తెలుసు కదా నేను చెరువులో చేపలు పట్టి బజార్ కి తీసుకెళ్లి అమ్ముతాను కానీ ఇప్పుడు నాకు బజార్ కి వెళ్లి అమ్మడానికి సమయం కుదరట్లేదు నువ్వు వెళ్లి బజార్ కి వెళ్లి చాపల అముటవ నేను చేపలు పట్టి ఇస్తాను నువ్వు బజార్ కి వెళ్లి చాపల్ని అమ్మేసి వస్తే ఆ డబ్బులు ఇద్దరం పంచుకుందాం ఎం సుజాత చేపు చేస్తావ, సుజాత : తప్పకుండా చేస్తాను నేను రేపటి నుండి పనిలోకి వచ్చేస్తాను, మరుసటి రోజు ఉదయమే ప్రసాద్ చెరువు దగ్గర చేపలు పట్టే గాని సుజాత వాటిని బుట్టలోకి పెట్టి బజార్ కి తీసుకువెళ్లి అమ్మడం మొదలు పెట్టింది, సీత : చాపల్ అమ్మ చాపలు చెరువులో పట్టిన చేపలు తాజా చేపలు తీసుకుందామా తీసుకోండి, సుజాత ఇలా చాపల అవ్వడంతో ఊర్లో వాళ్లు చాలా సంతోషించేవారు ఎందుకంటే బజార్ కు వెళ్లే అవసరం లేకుండానే తాజాగా చేపలు ఇంటికి తెచ్చి ఇస్తుంది గా, చూస్తూ చూస్తూ బుట్టలో చేపలన్నీ అన్నీ అమ్మే స్తుంది సుజాతఇలాగే రోజు గడిచేది ప్రసాద్ చేపలు పట్టడం సుజాత వాడిని తీసుకెళ్లి బజార్లో అమ్మడం, ఇలా జరిగేది సుజాత ఇంకా ప్రసాద్ చాలా సంతోషంగా ఉన్నారు ఎందుకంటే వాళ్లకు మంచి లాభం వచ్చేది, ఇద్దరూ సమానంగా పంచుకునేవారు సుజాత వచ్చిన డబ్బులు తన భారత వైద్యానికి ఇచ్చేది ఇంకా తన కొడుకు స్కూల్ వేసు లోకి ఇచ్చేదీ, వచ్చేసింది అలా కొన్ని నెలలు గడిచాక ఊరిలోకి చేపల అమ్మడానికి బయలుదేరింది సుజాతకి దారిలో వెళ్తూ వెళ్తూ ఒక ఆలోచన వచ్చింది, సుజాత : అసలు నా వల్లే ఊర్లో చాపల్యాన్ని అమ్మబడి పోతున్నాయి నేను ఎంతో కష్టపడి ఆమ్ముతున్నాను అందుకే అందరు నా దగ్గరకు వచ్చి తిస్కున్టున్నారు అసలు నేను ప్రసాద్ కంటే చాలా ఎక్కువ కష్టపడుతున్నాను, ప్రసాద్ చేపలు మాత్రమే పడతాడు నాకు లాభం మాత్రమ ఏకువ రావాలి కదా అని అనుకొని సాయంత్రం ప్రసాద్ తో ఇలా అంటుంది బాబు నేను ఊరంతా చాపల వస్తాను నీ కంటే ఎక్కువ కష్టపడుతున్నాం మరి డబ్బులు కూడా నాకు కాస్త ఎక్కువ అని అడిగింది సుజాత, ప్రసాద్ : ఏం మాట్లాడుతున్నావ్ అమ్మ నువ్వు కష్టపడుతున్నావ్ కాదు అనట్లేదు నేను కూడా అంతే కష్టపడుతున్నాను కదా చాపలు పట్టాలంటే ఏమైనా చిన్న పిల్లల ఆట అనుకున్నావా, సుజాత : ఏమో నాకు అదంతా తెలుదు సగం కంటే ఎక్కువ డబుల్ ఈస్తే వస్తాను లేదంటే రేపట్నుంచి నేను రాను, ఇలా చెప్పాక సుజాత అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయింది మరుసటి రోజు ఉదయాన్నే లేచి చెరువు దగ్గరికి వెళ్ళింది ఇంకా చేపలు పట్టేందుకు వల వేయడం మొదలు పెట్టింది రెండు మూడు సార్లు ప్రయత్నించి అప్పుడు పడ్డాయి వాటిని బుట్టలో పెట్టుకుని ఊర్లో అమ్మడానికి బయలుదేరింది సుజాత, కానీ ఎవ్వరు సుజాత దగ్గర చేపలు కొనలేదు ఎందుకంటే ప్రసాదు ఆ చేపలు అమ్మడానికి వేరే అమ్మాయిని పెట్టుకున్నాడు, అందులోనూ చాలా తక్కువ జీతానికి ఆ అమ్మాయి సుజాత కంటే ఉదయాన్నే వచ్చి చాపలు అమ్మి వెళ్ళిపోయింది, ఇప్పుడు సుజాత కి ఏం చేయాలో తెలియలేదు రోజులాగే చెరువు చేపలు పట్టడం వాటిని ఊర్లోకి తీసుకెళ్ళి అమ్మడం, కానీ సుజాత దగ్గర చాలా తక్కువ మంది కొనుక్కునేవాళ్లు ఎందుకంటే తన చేపలు పట్టుకుని వచ్చేసరికి సరిపోయేది కాదు చాపల ఎవరూ లేకపోవడంతో అసలు డబ్బులు ఇంకా ఎక్కువ కష్టపడాల్సి వచ్చేది, ఇప్పుడు సుజాత పశ్చాత్తాప పడటం మొదలు పెట్టింది అయ్యో నేను ఎందుకు ఇలా చేశాను చాపలు పట్టడం చాలా తేలిక అని అనుకున్నాను, కాని చేపలు పట్టడం కూడా కష్టమే అసలు ప్రసాద్ దగ్గర ఉన్నప్పుడు మంచి లాభం వచ్చేది ఇప్పుడు లేదు ఇంకా పని కూడా ఎక్కువ అయిపోయింది నేను అతిగా ఆశపడే చాలా తప్పు చేశాను అని ఏడవటం మొదలు పెట్టింది, ఒక ఊరిలో రాధా అనే ఒక అమ్మాయి వుండేది తనకి ఎవరూ లేరు తనతో పాటు ఒక ఆవు మాత్రమే ఉండేది ఆవు ని బాగా చూసుకుంటూ అది ఇచ్చే పాల తో జీవనం సాగించేది, అన్నట్టు రాధ కి భక్తి చాలా ఎక్కువ ఖాళీ సమయం దొరికితే చాలు దేవుని పూజ సమయం గడుపుతూ ఉండేది రోజుల్లో శుభ్రం చేసుకుని దేవుడికి నైవేద్యం పెట్టి ఆ తర్వాత భోజనం చేసేది, ఇలాగా గడుస్తుండగా రాధా అవుక్కి జబోచేసి కొన్ని రోజులకే అది చనిపోతుంది, రాధ : అయ్యో ఇప్పుడు నా జీవనాధారం పోయింది ఏం చేయాలి ఎలా బతకాలి భగవంతుడా అనుకుంటూ బాధపడటం మొదలుపెట్టు, అలాగే దురద ఇంటికి ఎదురుగా సీత అనే ఒక ఆవిడ ఉండేది వాళ్ళకి కూడా ఒక ఆవు ఉండేది రాధ ప్రతిరోజు సీత వాళ్ళ పేరు తెచ్చుకుని పిడకలు వేసుకుని అమ్ముకోవడం ప్రారంభించింది ఈ విషయాన్ని గమనించిన సీత ఇలా అనుకున్నది, సీత : ఆవిడ రోజున ఆవు పాడని తీసుకెళ్లి వాటిని పిడకలు చేసి వాటిని అమ్మి ఇల్లు గడుపుతూ ఉంటుంది అసలు తనకు ఎందుకు ఇవ్వాలి అనుకొని ఆ రోజు నుండి సీత తన ఆవుని వెనక పెర్తలో కట్టి ఉంచింది అది చూసిన రాధా చాలా బాధపడింది, మరుసటి రోజు నుంచి రాధా ఆడ కోసం ఒకసారి ఇంటికి వెళ్ళేది అయితే ఒకరోజు సౌకారి రాదని చూసి ఇలా అంటాడు, సౌకరు : పాపం ఈవిడ పేద కోసం రోజు మా ఇంటికి వస్తుంది ఈ ఆవుని ఈవిడకి ఇచ్చేస్తే సరిపోతుంది కదా ఎలాగో దానికి జబ్బుచేసింది ఎన్నాళ్ళు బతుకుతుందో తెలియదు ఆయన దీనికి జబోచూసిందని విషయం తెలుస్తుంది ఏమిటి ఇంకా ఆవుని ఇచ్చి తనను ఆదుకునేవాడు అని మంచి పేరు కూడా మిగులుతుంది, ఇదిగో అమ్మ రాధా నువ్వు ఒక పని చెయ్ ఈ ఆవును తీసుకొని వెళ్ళు ఈ రోజూ వాడే కోసం ఇక్కడికి రావాల్సిన అవసరం కూడా లేదు, ఈ మాటలు విన్న రాధ చాలా సంతోషించి ఆ సౌకర్యం కి చాలా కృతజ్ఞతలు తెలుపుకునే ఆవు ని తీసుకుని అక్కడి నుంచి ఎంతో ఆనందంతో ఇంటికి వెళ్లి ఆ అవన్నీ ఇంటి బయట కట్టేస్తుంది, ఆవు పేడతో పిడకలు చేస్తూ ఎప్పటిలాగానే ఉంటూ ఉండేది ఇంకా ఆ అనారోగ్యంతో ఉండడం వల్ల ఎక్కువ పాలు ఇవ్వలేక పోయింది అది, ఒకసారి ఒక సాడు బాబా రాధ ఇంటికి వస్తాడు అతనికి నమస్కరించి స్వామి నేను మీకు ఏం చేయాలో చెప్పండి అని అడిగింది రాధ, సదు బాబా : నాకు చాలా ఆకలిగా ఉంది తినడానికి ఏదైనా దొరికితే పెట్టమ్మా, రాధా దగ్గర కొంచెం భోజనం మాత్రమే ఉంది అది కూడా తన కోసమే చేసుకున్నది, స్వామి మీరు భోజనం చేస్తూ ఉండండి నేను మీకోసం నిలు తీసుకు వస్తాను అని వెళ్తుంది, ఆ సాధువు తన దివ్యదృష్టితో చూడగా రాధ తన కోసం ఉంచకున భోజననీ సాధు భోజన కోసం ఇచ్చినట్టు తెలిసింది ఇంతలో రాద నిలు తీసుకొని వచ్చింది అపుడు సాదు ఇలా అంటాడు, సాదు బాబా : నీకు చాలా కృతజ్ఞతలు మీ దగ్గర తినడానికి ఏమీ లేకపోయినా కానీ నీ దగ్గర ఉన్నంత నాకు తినడానికి చేసావు నువ్వు ఇకపైన ఎలాంటి కష్టాలు అనుభవించిన కూడదు అని ఆవుని రాదని ఆశీర్వదించి అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయడు, సాదు వెళ్లిన మరుసటి రోజు ఉదయమే రాధా ఆవు బంగారు పేడా వేసింది రాధా పక్కింటావిడ సీత దీన్ని చూసి చాలా ఆశ్చర్య పోయింది వెంటనే వెళ్లి ఆ బంగారు పీడ ను తీసుకొని ఆ వేసిన మామూలు పేడ అక్కడ పెట్టింది, పాపం ఈ విషయాన్ని రాధ గమనించలేదు అలా చాలా రోజులు గడిచిపోయాయి ఒకరోజు వర్షం రావడం మొదలయింది దానితో రాధ తన అవును తీసుకొని ఇంటి లోపల పెట్టేసింది మొదటి రోజు ఆవు బంగారు పడవేయడం రాధా చూసింది, రాధ అరే బలే ఆశ్చర్యంగా ఉంది ఆవు బంగారు పేడ వేయడమ్ ఏంటి వింతగా ఉంది బహుశా ఇదంతా ఆ సద్బు మహిమ ఉంటుందేమో, కానీ ఆయన ఇక్కడికి వచ్చి చాలా రోజులు అవుతుంది కదా అంటే అప్పటి నుండి బంగారు పేడ వేస్తుంటే మరి మౌతున్నాయి, ఓహో మన పక్కింటి సీత ఈ మధ్య నాతో చాలా ప్రేమగా మాట్లాడుతుంది ఇదే దాని కరం ఉంటుందేమో అనుకుంటూ, ఆవుని ఇంట్లోనే కట్టి పేటడం మొదలు పెటింది రాధ, పక్కింటి సీతకి బంగారపు పేడ దక్కకపోవడం తో చాలా కోపం వచ్చి ఇలా అనుకుంటుంది, నేను వెళ్లి ఆ సావు గారికి బంగారపు పేడ గురించి చెప్పేస్తా, బంగారం ఆవిడకి మాత్రం ఎందుకు దకలి దగ్గర ఇస్తాను అని అనుకుంటూ సీతా షావుకారి ఇంటికి వెళ్తుంది, సౌకారు : అవునా నిజంగానా అసలు ఇది ఎలా సాధ్యం అవుతుంది ఆయన ఆవు నా దగ్గర ఉన్నంత కాలం ఇలాంటివి ఏమీ జరగలేదు ఇప్పుడు బంగారం పేడ ఇవడం ఇంటి ఇది ఏదో తెలుసుకుందామని రాధా ఇంటికి బయలుదేరుతాడు సౌకర్, యమ్మా యమ్మ బంగారం పేడ ఎలా వేస్తుంది అసలేం జరిగిందో చెప్పు రాధా రావు గారికి జరిగిందంతా చెప్పింది ఈ మాటలు విన్న సౌకర్యం కలిగింది ఆవును తీసుకొని వెళ్ళిపోయాడు పాప ఏడుస్తూ తన దగ్గరకు చేర్చమని దేవుని ప్రార్ధించింది ఉదయాన్నే లేచి చూసేసరికి మతిపోయింది ఎంత సొంత శుభ్రం చేసినా ఆ వీళ్లంతా భరించలేనంత విడిపోయింది ఏం చేయాలో అర్థం కాలేదు, శౌకర్ : చి చి ఈ వాసన ఎలా పోతుంది దేవుడా ఇప్పుడు నేను ఏం చేయాలి, అలా అనుకుంటుండగా ఆ సార్ గారికి ఒక విచిత్రమైన వాణి వినిపిస్తుంది అది ఏమిటంటే నువ్వు చాలా బలవంతంగా ఆవుని ఆవిడ దగ్గర నుంచి తీసుకొని వచ్చావు నువ్వు ఇప్పుడు అవన్నీ అతనికి చేసేయ్ లేదంటే నీ ఇల్లు మొత్తం కరబ్ అయిపోతుంది అని చెప్పి వెల్పోతుంది, వెంటనే సౌకరూ రాధకి ఆవుని తిరిగి ఇచ్చేస్తాడు అలా ఇవ్వగానే ఇంట్లో దుర్గంధం మాయమైపోతుంది ఆవు తిరిగి తన దగ్గరికి వచ్చిందని రాధా చాలా సంతోషించి ఆ దేవుడికి కృతజ్ఞతలు తెలుపుకుంటున్నాను, ఒక ఊరిలో కూరగాయలు అమ్మే కమల ఉండేది తనకి సొంత పొలం కూడా ఉండేది ఆ పొలం లోనే కమలా కూరగాయలు పండించేది ఎలాంటి రసాయనాలు వాడకుండా కేవలం సేంద్రీయ పద్ధతిలో ఎక్కువగా పండించేది అందువల్ల ఎవ్వరికీ ఎం ప్రమాదం కల్గెడి కాదు, నీ విషయం ఊర్లో వాళ్లు ఉన్న అందరికీ తెలుసు అందుకే అందరూ తన దగ్గర కూరగాయలు కొనేవాళ్ళు ఇలా కమల రోజు ఊరంతా తిరుగుతూ కూరగాయలు అమ్మే ది, కమల : కూరగాయల అమ్మ కూరగాయలు తాజా కూరగాయలు, ఇలా అరుస్తూ కమల రోజు కూరగాయలు అమ్మితే ఇంతలో ఒక వ్యక్తి అక్కడికి వచ్చి, కమల : ఏం బాబూ అరకిలో ఎవరికి సరిపోతాయి ఒక పని చేయండి మీరు ఒక కిలో తీసుకోండి, అన్యదా కమలం నా దగ్గర ఉన్న వంకాయల్ని దూకి ఆ వ్యక్తికి ఇచ్చేస్తుంది ఇలా దాని తర్వాత కమలా కూరగాయలు అని అందరితో ఒళ్ళు కుంటూ తన దగ్గరున్న ఒక్కొక్కటిగా ఊరు మొత్తం తిరిగి అందిస్తోంది, ఇంతలో ఒక వ్యక్తి పిలిచి కూరగాయల అమ్మాయి ఏమైనా తాజా కూరగాయలు ఉంటే ఇవ్వు అని అనగానే కమలా ఇలా అంది, సరేలే రేపు కొన్ని ఇంకా ఎక్కువగా తీసుకఓని రా అని కమల తన ఇంటికి వెళ్లి పోయింది ఇంటికి వెళ్లగానే కమల డబ్బు లెక్క పెట్టుకోవటం మొదలుపెట్టింది, అన్ని డబ్బులు చూసి చాలా చాలా సంతోషించింది వలన వ్యాపారం చాలా బాగా సాగింది కానీ పాపం ఒక వ్యక్తిని మాత్రం ఖాళీ చేతులతో పంపాను, రేపటి నుండి నేను ఇంకా ఎక్కువ కూరగాయలు తీస్కొని వెళ్ళాలి ఎందుకంటే ఎవరు కలి గ వెళ్ళకూడదు అనుకొని మరుసటి రోజు కమలా పోలమ్ వెళ్ళింది, అక్కడ కూరగాయలు పడటానికి నేచురల్ పదార్థాలకు బదులు కెమికల్స్ యూస్ చేయడం మొదలుపెట్టింది కెమికల్ చేయడం వలన అక్కడ ఉన్న కూరగాయలు చాలా త్వరగా చేతికొచ్చింది, కమల ఆ కుర్ర గాని తీసుకొని రోజులాగే అమ్మడానికి బజార్ కి వెళ్ళింది, అలా వెళ్ళినప్పుడు దారిలో ఒక వ్యక్తి కలిసి ఏమ్మా కూరగాయలు ఉంటే ఇవ్వండి అని కమలని పిలిచాడు, తప్పకుండా బాబు తీసుకోండి నా దగ్గర చాలా తాజా కూరగాయలు ఉన్నాయి అని చెప్పి అతనికి ఇచ్చి కమల అక్కడి నుంచి వెళ్లి పోతుంది, ప్రతి రోజులాగే ఈ రోజు కూడా కమలా తనదగ్గర ఉన్న కూరగాయలు అన్ని అమ్మేసి తన ఇంటికి వెళ్లి పోతుంది, ఈసారి లాభం కూడా చాలా బాగా వచ్చింది ఇంకా కమల ఏం చేస్తుందంటే రోజులకే నాచురల్ వదిలేసి కెమికల్ చేయడం మొదలు పెట్టేసింది, అందుకే కూరగాయలు చాలా ఫాస్ట్గా పెరగడం మొదలయ్యాయి కమల బాగా డబుల్ సంపాదించింది, కానీ మెల్లమెల్లగా ఊరిలో ఒక్కొక్క లు జబ్బుప్పడం మొదలయ్యింది, చివరికి హాస్పిటల్ లో కూడా అడ్మిట్ అవ్వడం మొదలయ్యింది, ఉర్దూ అసలు ఏం జరుగుతుందో ఎవరికి అర్థమయ్యేది కాదు ఇలా కాదు అని చెప్పి ఓ రోజు ఆ ఊరి పెద్దమనిషి డాక్టర్ దగ్గరికి వెళ్లి ఇలా అడిగాడు, పెద్ద మన్షి : డాక్టర్ గారు మన ఊర్లో అందరూ ఎందుకు ఇలా జబ్బు పడ్తునారు, డాక్టర్ : నాకు తెలిసి ఆహారంలో ఏదో కల్తీ జరుగుతోంది ఫుడ్ పాయిజన్ వల్ల ఇలా జరుగుతుంది అని డాక్టర్ చెప్పాడు, అప్పుడు పెద్ద మనిషి చాలా తెలివైన వాడు ఒక రోజు ఒక కమల వెనకాలే వెళ్లి చూసాడ, నాచురల్ వలన కెమికల్ వాడటం చేయడం గమనించాడు ఆ పెద్దమనిషికి చాలా కోపం వచ్చింది వెంటనే కమల దగ్గరికి వెళ్లి ఇలా అన్నాడు, పెద్ద మాన్షి : ఇంత మోసం చేస్తావని అనుకోలేదు నను నమ్మించి కెమికల్స్ వడుతవ నువ్వు చాలా నమ్మక ద్రోహం చేశావు నీ వల్ల ఎంతమంది పిల్లలు ముసలి వాళ్లు అందరూ మన్చన పడుతున్నారో తెలుసా నీకు ఆగు నీ పని ఊర్లో అందరికీ ఇప్పుడు చెప్తాను, అని అలా చెప్పి ఆ పెద్దమనిషి అక్కడనుంచి వెళ్ళి పోతాడు, కమల ఆ పెద్దమనిషి ఆపడానికి చాలా ప్రయత్నిస్తుంది కాని ఆ పెద్దమనిషి ఏది వినకుండా అక్కడనుంచి వెళ్ళి పోతాడు, ఇంకా ఆ పెద్దమనిషి ఊర్లో వాళ్లందరికీ ఆ విషయం వెళ్లి చెప్పేసాడు, ఇంకా కమల కూరగాయల బుట్ట తీసుకుని రోజులాగే బయలుదేరింది, అప్పుడు ఊర్లో వాళ్ళు కమలను చూసి నీ కురాగాయలు మాకు అక్కర్లేదు నువ్వు పెద్ద మోసం వెళ్ళిపో ఇక్కడినుంచి, ఇంకా ఇది చూసి కమల కి తన పని తానే కోపం వచ్చేసి బాధపడుతూ కూర్చుంటే, అనగనగా ఒక ఊరిలో ఒక పేద కుటుంబం ఉండేది అతని భార్య కొడుకు మాత్రం కలిసి ఉండేది అడవికి వెళ్ళి కట్టెలు కొట్టి, వాటిని తన కుటుంబాన్ని పోషించేవాడు తాను పేదవాడు అయినప్పటికీ మనసు మాత్రం చాలా మంచిది, కటెలు కొడ్తూ ఇది చాలా పచ్చిగానే ఉందిగా మనకి కావాల్సినవి ఎండు కట్టెలు కదా అనుకొని కట్టెలు కొట్టడం మొదలు పెట్టాడు ఇంతలో అక్కడికి ఒకసాదువు వచ్చి ఇలా అన్నాడు, సాదు బాబా : నేను దారి మర్చిపోయా ఎటు వెళ్ళాలో తెలియక తిరుగుతున్నాను నా కొంచెం మంచినీళ్లు తగ్గించగలవా నీకు కొంచెం పుణ్యం ఉంటుంది, రామాయ : అయ్యో తప్పకుండా స్వామీజీ ఇది కూడా తీసుకొని కుండీలో చల్లండి నీళ్లు తాగండి, అప్పుడు ఆ సాధువు కడుపునిండా నీళ్లు తాగి కృతజ్ఞతలు చెప్పాడు, అ సాధువు రామయ్య వైపు చూశాడు చూసి చూడగానే చాలా బాధతో ఉన్నాడు అని ఆ సాదు బావకి అనిపించింది కనిపించి ఇలా అడుగుతున్నాడు రామయ్యతో ఏమైంది నాయన ఇంత విచారంగా ఎందుకున్నావు, రామాయ : స్వామి నేను చాలా పేదవాన్ని రోజు అడవిలో రోజు ఇలా కట్టెలు కొట్టి ఆ డబ్బులతో మా కుటుంబాన్ని పోషిస్తున్నారు కానీ ఏం లాభం దీనితో వాళ్ళకి కడుపునిండా అన్నం కూడా పెట్టలేక పోతున్నాను, ఈ మాటలు విన్న సాధువు కి అంత అర్థమైపోయింది రామయ్య కి ఏదో ఒకటి మంచి చేయాలి అనుకున్నాడు అనుకోగానే సాధువు చేతిలో ఒక దీపం ప్రకటించింది ఇలా అన్నాడు, సాదు బాబా : ఇదిగో నాయనా తీసుకో నీకే దాన్ని చూసిన రామయ్య ఇలా అంటాడు, రామాయ : కానీ ఇది ఒక దీపం కదా దీన్ని నేను ఏం చేసుకోవాలి స్వామి, సాదు బాబా : అయ్యో అమాయకుడా ఇది మామూలు దీపం కాదు మాయ దీపం, సాదు బాబా : అవును నాయనా ఇది ఒక మాయ దీపం దీన్ని వెలిగించి నువ్వు ఏది కోరుకుంటే అది దొరుకుతుంది అని చెప్పాడు సాధువు, సాధువు కి ధన్యవాదాలు చెప్పి దాన్ని తీసుకుని ఇంటికి వస్తాడు, రామాయ : సీతా చూడు నాకేం దొరికిందో అంటూ సంతోషంగా తన భార్యని పిలిచి దీపని చూపిస్తాడు, సీత : ఏంటి మాయ దీపం మా నువ్వు బాగానే ఉన్నావు కదా నీకు ఏం కాలేదు కదా, రామాయ : అయ్యో ఇది మాయ దీపం సీతా చూస్తావా దీని మామ, సీత : అవునా సరే అయితే చూద్దాం నాకు చాలా ఆకలిగా ఉంది నాకోసం తినడానికి ఏమైనా తప్పించు, వెంటనే రామయ్య దీపాన్ని వెలిగించి భోజనాన్ని కోరుకుంటాడు అంతే అక్కడ భోజనం ప్రత్యక్షమై పోతుంది, రామాయ : ఆ చూశావా దీనిపై మామ నీకు నీకు ఏది కావాలి అనుకున్న ఈ మాయ దీపం నేను కోరవచ్చు, ఇది ఇలా ఉండగా ఎప్పటిలాగానే అడవికి వెళ్తాడు రామయ్య, సీత ఇంకా వాళ్ళ అబ్బాయి కలిసి ఆ దీపాన్ని వెలిగించి కావాలని కోరుకుంటారు పెద్ద ఇల్లు ఇంట్లో ఉండే వస్తువులు, వీటన్నిటితో మారిపోతుంది సాయంత్రం అవగానే రాము అడవినుంచి ఇంటికి తిరిగివస్తున్న ఇలా అనుకుంటాడు, రామాయ : అరేయ్ ఇదే సరైన ఇల్లు లాగా లేదు నా ఇల్లు చాలా చిన్నది కదా, ఇంతలో రామయ్య భార్య సీత గుమం ముందు నిల్చొని ఇలాంటిది, సీత : ఏవండోయ్ ఇది మన ఇల్లు అంతా మాయ దీపం మహిమ అండి, ఇంతలో మాయ దీపం వలన వాళ్లకు అవసరం ఉండేవాణ్ణి సమకూర్చుకున్నారు కొన్ని రోజుల తర్వాత మాయదీపం ఇచ్చిన సాధువు ఆ ఇంటి వైపుగా వచ్చి ఇలా అంటాడు, సాదు బాబా : అమ్మ తాగడానికి కొన్ని నీళ్ళు ఉంటే ఇవ్వమ్మా నాకు చాలా దాహంగా ఉంది, రామాయ : ఎవరక్కడ మన ఇంటి ముందుకు వచ్చి నీళ్లు అడుగుతున్నారు, సీత : తెలియదండి చూడడానికి ఎవరో ముష్టివాడు లాగా అనిపిస్తున్నాడు, రామాయ : బొమ్మను వాడికి మన ఇంటి ముందు నుంచి దరిద్రపు ఎక్కడున్నావ్, సీత : నీళ్లు లేవు ఏమి లేవు వెళ్ళు ఎక్కడి నుంచి అంటూ కోపంగా తలుపు వేసేసింది సీత, సాధువుకూడా అక్కడనుంచి వెళ్ళి పోతాడు ఇంతలో ఆ రామయ్య కొడుకు చాలా ఆకలేస్తుంది, కొడుకు : మా నాకు చాలా ఆకలేస్తుంది తినడానికి ఏమైనా ఉంటే పెట్టావా అని అడుగుతాడు, సీత ఆ మాయ దీపం వెలిగించి భోజనాన్ని కోరుకుంటుంది కానీ భోజనం దొరకదు అప్పుడు ఇలా ఉంటుంది, సీత : అరే ఇది పనికి ఏమైంది ఎందుకు పనిచేయట్లేదు అబ్బా, రామయ్య కూడా వెళ్లి ఆ దీపాన్ని వెలిగించి అడగడానికి చాలా అయినా కూడా అది పనిచేయదు అప్పుడు రామే గుర్తొస్తుంది ఇందాక వచ్చిన నాకు దీపం అని అనుకుంటూ వైపు పరిగెత్తుకుంటూ కంగారుగా వెళ్తాడు, రామాయ : స్వామి స్వామి ఆగండి స్వామి స్వామి ఆగండి, చదువు రామాయణం చూసి ఆగుతాడు రామయ్య చేతులు జోడించి ఇలా అంటారు, రామాయ : అయ్యో నన్ను క్షమించు స్వామి నేను చాలా పెద్ద తప్పు చేశాను నా భార్య మిమ్మల్ని గుర్తు పట్టలేకపోయింది పిచ్చిది స్వామి నడవండి ఇంటికి వెళ్దాం పదండి నేను మీకు మంచినీళ్లు ఇచ్చి మీ దాహం తీరుస్తాను అని అంటాడు రామయ్య ఆ సాధువు ఇలా అంటాడు, సాదు బాబా : వద్దు నాయన ఇప్పుడు నువ్వు ఏం చేసినా లాభం లేదు నిలి ఎప్పుడైతే మానవత్వం ఉందో అప్పుడు దీపం ఉపయోగపడింది డబ్బు నీ దగ్గర వచ్చినప్పుడే మానవత్వం నశించింది ఇక అది పనిచేయదు అనుకుంటూ సాధువు అక్కడనుంచి వెళ్ళి పోతాడు, ఒక ఊరిలో శాంతారావు ఇంకా శాంతాబాయి అని ఇద్దరు భార్యాభర్తలు ఉండేవాళ్ళు వాళ్లకి ఒక కొడుకు ఉన్నాడు అతను సిటీ లో ఉద్యోగం చేస్తుండటం వలన తన తల్లిదండ్రుల దగ్గర ఉండేవాడు కాదు ఒక రోజు కొడుకు రమేష్ ఇలా అన్నాడు, రమేష్ : మీరు కూడా నాతో పాటు సిటీ కి రండి అందరం కలిసి అక్కడే ఉండొచ్చు, శంతరవు : వద్దు నాయనా నేను అక్కడ ఉండలేము మాకు ఈ అందమైన పల్లెటూరు వదిలేసి ఎక్కడికి వెళ్లాలని లేదు నాయనా ఇక్కడే మన చుట్టాలు కూడా ఉన్నారు ఇంకా ఇక్కడే ఉందాం, శంటారవు : నాయనా నువ్వు మా గురించి బెంగ పెట్టుకోకు ఇక్కడ చాలా బాగా ఉన్నాము జాగ్రత్తగా ఉంటాను ఇక్కడ మాకు తోడు గ రాము కూడా ఉన్నాడు నువ్వు టెన్షన్ పడకు నువ్వు నీ జాబ్ గురించి ఆలోచించని నీ ఆరోగ్యం జాగ్రత్త మా ఆశీర్వాదాలు ఎప్పుడూ నీతోనే ఉంటాయి, అని అలా అనగానే రమేష్ తిరిగి నగరానికి బయల్దేరాడు, ఇప్పుడు ఇంట్లో శాంతారావు శాంతాబాయి ఒంటరిగా ఉంటున్నారు మరియు వాళ్లకు తోడుగా వాళ్ళ పని వాడు రాము, రాము ఇంట్లో అన్ని పనులు చేసే వాళ్ళు నీళ్లు నింపడం వంట చేయడం రాము చాలా సంవత్సరాలుగా పని చేస్తూ ఉండటం వలన వారికి అతని మీద పూర్తిగా నమ్మకం ఉండేది, అలా వారిద్దరికీ చాలా సేవ చేసేవాడు పనంత అయిపోయే వరకు ఇంటికి వెళ్లే వాడు కాదు, రాము భార్య : ఏమైందండీ ఈమధ్య ఇంటికి రావడానికి చాలా సమయం పడుతుంది, రాము : ఏం చేయాలి మధ్య ఇంటి పని అంతా నేనే చేయాల్సి వచ్చింది వాళ్ళ కొడుకు ఉద్యోగం కోసం నగరానికి వెళ్ళిపోయాడు పాపం ఆ ఇద్దరు ఇక్కడ ఒంటరిగా ఉంటున్నారు, రాము భార్య : వాళ్లు నిజంగా ఒంటరిగా ఉంటే ఎన్నో మంచి మంచి వంటలు చేసుకుని తీసుకురా వాళ్లకు ఎలా తెలుస్తుంది తెలియకుండా తీసుకరా మంచి భోజనం తినక చాలారోజులైంది, మరుసటి రోజు పనికి వెళ్ళాడు ఇంట్లో మొత్తం పనిచేశాడు చివరిలో తన భార్య కోసం దొంగతనం మంచి భోజనం తయారు చేసి ఇంటికి తీసుకుని వెళ్ళడం మొదలుపెట్టాడు, అలా సాగుతూ వచ్చింది చాలా రోజులు ఇది ఇలా చూస్తూనే రాము భార్య కి దురాశ పెరిగింది ఇంట్లో ఉన్న వస్తువులు కూడా దొంగతనము చేయమని చెప్పింది, మళ్ళీ ఒకరోజు రాముని సొంతంగా ఒక చెంచాడు దొంగలించాడు రెండోరోజు చంబుని దొంగలించాడు మూడోరోజు గినేని దొంగలించాడు, ఇలా ఒక్కొక్క అన్ని దొంగతనం చేస్తూ ఉన్నాడు ఒక రోజు శాంతారావు రోజువారి పని తర్వాత ఇంటికి వచ్చి తన గినెని వెతుకుతున్నాడు, శాంతారావు చాలా వేతికాడు కని అతనికి ఎక్కడా దొరకలేదు, ఆ తర్వాత రోజూ శాంతాబాయి చాంచ కోసం వెతకడం మొదలు పెట్టింది కానీ ఆవిడ కూడా అవి దొరకలేదు, అప్పుడు శాంతాబాయి అనుకుంది ఏదో నడుస్తుంది అన్ని వస్తువులు ఎక్కడికి వెళ్తున్నాయి అనుకొని శాంతాబాయి భర్తతో ఇలా అంటుంది, శాంత బై : ఏవండోయ్ ఇలా వింటారా మన ఇంటి వస్తువులు ఒకటిగా ఎక్కడికో మాయమవుతున్నాయి నాకు ఏదో తేడా కొడుతుంది, శాంత రావు : అవును నా చెంబు కూడా కొన్ని రోజులుగా కనిపించకుండా మాయమైపోయింది నిజంగా ఏదో జరుగుతుంది, మరుసటి రోజు శాంతారావు బయటికి వెళ్లి మూడు నాలుగు తెలని పట్టుకొని ఒక డబ్బాలో పెట్టి ఇంట్లోకి తీసుకు వస్తాడు రాముని చూసి ఇలా అంటాడు, శాంత రావు : రాము ఈ డబ్బా ని అలా మంచం పక్కన పెట్టు ఇందులో బంగారపు వస్తువులు ఉన్నాయి రేపు డబ్బా ని తీసుకువెళ్లి బ్యాంకు లో పెట్టాలి, రాము ఆ డబ్బాని శాంతారావు మంచం పక్కన పెట్టాడు అలా పెట్టి వెళ్లి తన రోజువారి పని చేస్తూ ఉంటాడు, ఎప్పటిలాగానే మధ్యాహ్నం భోజనం తర్వాత శాంతారామ్ అతని భార్య పడుకున్న తర్వాత అత్యాశతో డబ్బా దగ్గరికి వెళ్లి దాన్ని తెరిచాడు, దానిలో నుంచి తెనలు బయటకు వచ్చాయి అది చూసి రాము భయపడ్డాడు అక్కడ ఇక్కడ పరిగెత్తాడు, అ తెలను చూసి రాము ఇలా అరుస్తాడు అమ్మబాబోయ్ నన్ను కాపాడండి నన్ను కొట్టి నన్ను కాపాడండి అని ఆరుస్తుండగా శాంతారావు మరియు అతని భార్య నిద్ర లోనుంచి లేచినట్టు కల ని పట్టుకుని డబ్బా లోపలికి పెట్టిస్తారు, అప్పుడు శాంతారావు ఇలా అంటాడు నాకు పూర్తిగా తెలుసు నువ్వు దొంగతనం చేసినావ్ అని నేను నీకు గుణపాఠం చెప్పాలని ఇలా చేసాను నీవు అనుకుంటున్నావా, ముసలి వాళ్ళ ఏం చేస్తారు ఏమైనా అనుకుంటున్నావా నేను మొదలు రోజే కానీపెట్టాను నువ్వు భోజనం తీసుకెళ్తే అనమే కదా అని అనుకున్నాను కాని రోజురోజుకు, నీ అతి ఆశ పెరుగుతూ ఇంటి వస్తువులు కూడా దొంగ చేస్తున్నావు నీకు సిగ్గు ఉండాలి ఈ కంచంలో తింటాఓ దాంట్లోనే ఉమేస్కుంటవ ఛి ఛి, అప్పుడు రాముకి తన తప్పు తెలుస్తుంది ఎడవటం ప్రారంభించాడు, Your email address will not be published.
Hobbes Leviathan Chapter 13 Pdf, New Hip Hop Songs 2021, Mole Poison Uk, Maximus Accommodation And Leave Team, Fish Fry Masala, Rejected From Unc Chapel Hill, Stamina Golf Star, Cameron Todd Willingham Book, Kxii Morning News,